Tanggal 16 Mei, menjelma lagi.Bulan Mei, merupakan bulan yang mempunyai banyak peristiwa yang penting.Antaranya ialah sambutan Hari Buruh, Hari Ibu, Hari Jururawat dan juga Tragedi 13 Mei dan akhir sekali sambutan Hari Guru.
Apabila teringatkan sambutan Hari Guru, teringat saya pada guru-guru yang pernah mengajar saya dari sekolah rendah hingga ke sekolah menengah..Antaranya ialah Cikgu Ainul Naim, Mr Pang, Cikgu Susah, Cikgu Asmah, Sister Mary, Puan Zaleha, Cikgu Daud dan ramai lagi.Muka kenal cuma nama kadang-kadang sudah lupa.
Memang tidak dinafikan tugas guru kini begitu mencabar.Dari kecil saya memang bercita-cita untuk menjadi guru.Cita-cita sebagai guru dan jururawat merupakan pilihan saya.Alhamdullilah, impian untuk menjadi guru telah tercapai.Hasrat untuk melahirkan pelajar yang bukan sahaja berjaya dalam bidang pelajaran malah melahirkan modal insan yang berguna kepada negara.Itulah impian saya.Kadang tuntutan kerja-kerja selain mengajar menyebabkan rasa tidak puas hati begitu terasa.Rasa kecewa kerana terpaksa meninggalkan murid untuk berkursus dan mesyuarat menyebabkan kita rasa bersalah.Tapi alhamdulillah,setiap kali saya meninggalkan murid, semuanya telah saya bekalkan dengan lembaran kerja.Ada kalanya saya gantikan dahulu masa mengajar dengan guru-guru lain.Sekurang-kurangnya rasa bersalah pada diri dan anak murid tidak terlalu menekan kita.
Untuk menjadi guru, kita dituntut bersabar.Teringat semasa mengajar di Jengka.Saya telah diamanah untuk mengajar murid-murid Tahun 1.Sentiasa dipantau oleh cikgu Kamarudin kerana almaklumlah baru mula mengajar.Selama 5 tahun mengajar di Tahun 1 telah memberi pengalaman yang amat bermakna kepada saya.Ketika di Jengka saya mengandungkan anak sulung dan sudah tentu banyak ragamnya.Ada masanya rasa sakit telah menyebabkan saya terpaksa mengajar sambil duduk.Anak murid memahami saya.Membanggakan saya ialah mereka di akhir tahun menghadiahkan saya sesuatu yang bermakna.Anak murid yang agak lemah di awal tahun telah berjaya saya pulihkan dan seratus peratus anak didik saya boleh membaca......................itulah yang paling mengembirakan.Saya di awal mengajar agak tegas dan garang.Semuanya untuk anak didik saya dan hasilnya...............................begitu membanggakan.
Pena kasih:teringat ketua darjah yang terpaksa memanggil guru lain ketika saya sakit........
Apabila teringatkan sambutan Hari Guru, teringat saya pada guru-guru yang pernah mengajar saya dari sekolah rendah hingga ke sekolah menengah..Antaranya ialah Cikgu Ainul Naim, Mr Pang, Cikgu Susah, Cikgu Asmah, Sister Mary, Puan Zaleha, Cikgu Daud dan ramai lagi.Muka kenal cuma nama kadang-kadang sudah lupa.
Memang tidak dinafikan tugas guru kini begitu mencabar.Dari kecil saya memang bercita-cita untuk menjadi guru.Cita-cita sebagai guru dan jururawat merupakan pilihan saya.Alhamdullilah, impian untuk menjadi guru telah tercapai.Hasrat untuk melahirkan pelajar yang bukan sahaja berjaya dalam bidang pelajaran malah melahirkan modal insan yang berguna kepada negara.Itulah impian saya.Kadang tuntutan kerja-kerja selain mengajar menyebabkan rasa tidak puas hati begitu terasa.Rasa kecewa kerana terpaksa meninggalkan murid untuk berkursus dan mesyuarat menyebabkan kita rasa bersalah.Tapi alhamdulillah,setiap kali saya meninggalkan murid, semuanya telah saya bekalkan dengan lembaran kerja.Ada kalanya saya gantikan dahulu masa mengajar dengan guru-guru lain.Sekurang-kurangnya rasa bersalah pada diri dan anak murid tidak terlalu menekan kita.
Untuk menjadi guru, kita dituntut bersabar.Teringat semasa mengajar di Jengka.Saya telah diamanah untuk mengajar murid-murid Tahun 1.Sentiasa dipantau oleh cikgu Kamarudin kerana almaklumlah baru mula mengajar.Selama 5 tahun mengajar di Tahun 1 telah memberi pengalaman yang amat bermakna kepada saya.Ketika di Jengka saya mengandungkan anak sulung dan sudah tentu banyak ragamnya.Ada masanya rasa sakit telah menyebabkan saya terpaksa mengajar sambil duduk.Anak murid memahami saya.Membanggakan saya ialah mereka di akhir tahun menghadiahkan saya sesuatu yang bermakna.Anak murid yang agak lemah di awal tahun telah berjaya saya pulihkan dan seratus peratus anak didik saya boleh membaca......................itulah yang paling mengembirakan.Saya di awal mengajar agak tegas dan garang.Semuanya untuk anak didik saya dan hasilnya...............................begitu membanggakan.
Pena kasih:teringat ketua darjah yang terpaksa memanggil guru lain ketika saya sakit........
No comments:
Post a Comment